Spis treści
Stres pourazowy – PTSD (Post Traumatic Stress Disorder) jest zespołem objawów, które rozwijają się u ok. 20% osób po traumatycznym doświadczeniu. Diagnozuje się go u osób, u których symptomy utrzymują się powyżej miesiąca od traumatycznego zdarzenia. Podstawą leczenia PTSD jest psychoterapia, często połączona z farmakoterapią (leki antydepresyjne i przeciwlękowe). Kannabinoidy konopne, m.in. CBD mogą wspierać leczenie stresu pourazowego.
Co to jest trauma?
Trauma to zdarzenie, w związku z którym osoba doświadcza ekstremalnego stresu, wynikającego ze strachu o swoje zdrowie i życie. Według definicji Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, traumatyczne zdarzenie skutkuje odczuwaniem znacznego poziomu strachu, bezradności, dysocjacji, dezorientacji lub innych emocji zakłócających zwykłe funkcjonowanie, które są na tyle silne, by powodować długotrwałe konsekwencje dla życia danej osoby, jej poczucia bezpieczeństwa, spojrzenia na świat i na siebie.
Wyróżnia się dwa rodzaje traumy:
- Trauma typu pierwszego: pojedyncze, ekstremalnie stresujące zdarzenie, którego skutkiem może być stres pourazowy (PTSD).
- Trauma typu drugiego – trauma relacyjna: powtarzające się, silnie stresujące zdarzenia, najczęściej występujące w bliskiej relacji lub codziennym funkcjonowaniu. Do traum typu drugiego zalicza się długotrwałą ekspozycję na przemoc fizyczną, przemoc psychiczną, nadużycia i zaniedbanie emocjonalne czy molestowanie seksualne. Osoby narażone na tego rodzaju traumę doświadczają innych konsekwencji, np.: mogą się u nich rozwinąć zaburzenia osobowości, zaburzenia dysocjacyjne, tzw. “złożone PTSD”, którego diagnoza i leczenie przebiega inaczej, niż w przypadku PTSD.
Nie u każdej osoby, która doświadczyła traumatycznego zdarzenia rozwinie się PTSD. Bezpośrednio po ekstremalnej sytuacji 30% osób doświadcza ostrej reakcji na stres (ASR). Objawy ASR zazwyczaj ustępują same w ciągu kilku dni od jednorazowej traumy, jeśli osoba znajduje się w bezpiecznym, sprzyjającym otoczeniu. PTSD rozwija się u ok. 20% osób po traumatycznym doświadczeniu i może zostać zdiagnozowane, jeśli objawy utrzymują się powyżej miesiąca i mają duży wpływ na ich codzienne funkcjonowanie.
Po jakich doświadczeniach może się pojawić PTSD?
Początkowo PTSD rozpoznawano tylko u żołnierzy wracających z frontu. Zespół objawów nazywany bywał “żołnierskim sercem” w czasach wojny secesyjnej lub “zmęczeniem kombatanta” w okresie I wojny światowej. W miarę rozwoju psychiatrii i psychologii oraz metod diagnostycznych, o stresie pourazowym zaczęto mówić w przypadkach osób, które doświadczyły innych, ekstremalnie stresujących zdarzeń.
Zdarzenia, które wg. obecnej wiedzy mogą wywołać PTSD:
- gwałt (49%),*
- przemoc fizyczna, napaść (32%),
- wypadki komunikacyjne (16,8%),
- zagrożenie życia dziecka (10,4%).
- bycie świadkiem powyższych / powyższe dotknęły bliską osobę (7,3%),
- katastrofy naturalne (3,8%).
(*odsetek osób, który po danym doświadczeniu może doświadczać stresu pourazowego)
W każdym z wymienionych przypadków mamy do czynienia ze skrajnym doświadczeniem, wywołującym u danej osoby poczucie, że jej życie i integralność cielesna są zagrożone. Osoba ta doświadcza ekstremalnie silnego stresu, który przekracza zdolności emocjonalne tej osoby do radzenia sobie.
Diagnozowanie PTSD wg. DSM-5
DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) to aktualnie obowiązująca klasyfikacja zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Według niej stres pourazowy może zostać zdiagnozowany, kiedy u osoby po traumatycznym doświadczeniu pojawiają się następujące objawy:
- ponowane doświadczanie traumatycznej sytuacji (min. 1 z poniższych):
- natrętne wspomnienia,
- sny związane ze zdarzeniem,
- flashback’i,
- intensywna, przedłużająca się reakcja stresowa na czynniki przypominające o zdarzeniu (również fizjologiczna).
- uporczywe, nieustępliwe unikanie myśli, uczuć, miejsc, rozmów związanych ze zdarzeniem, sytuacji i osób kojarzących się ze zdarzeniem, trudność przypomnienia sobie okoliczności traumatycznej sytuacji, izolacja, wyobcowanie, poczucie braku przyszłości,
- nadpobudliwość (min. 2 objawy z listy): wysoka czujność, lękliwość, zaburzenia snu, zaburzenia koncentracji, drażliwość, wybuchy złości,
- objawy zaburzają funkcjonowanie osoby,
- objawy nie są związane z zażywaniem substancji psychoaktywnych,
- opcjonalnie: depersonalizacja, derealizacja.
Skala urazu Davidsona – diagnozowanie PTSD
Skala urazu Davidsona powstała pod koniec lat 90 XX wieku, jest narzędziem kwestionariuszowym, które pomaga psychiatrom i psychologom ocenić skalę urazu u osób po doświadczeniu traumy. Skala jest używana do wstępnej oceny stanu psychicznego, co pomaga dobrać odpowiednie postępowanie terapeutyczne.
CBD jako wsparcie leczenia PTSD
Kannabinoidy konopne, w tym CBD, wykazują szereg właściwości, które mogą wspierać terapię osób po traumatycznym doświadczeniu. Są to m.in.:
- regulacja rytmu dobowego, ułatwianie zasypiania,
- regulacja nastroju,
- właściwości przeciwlękowe i wyciszające,
- wsparcie regeneracji organizmu,
- poprawa apetytu,
- wsparcie procesów związanych z zapamiętywaniem i przetwarzaniem wspomnień,
- łagodzenie stresu.
Kannabinoidy konopne są obecnie przedmiotem badań naukowych na całym świecie, naukowcy dostrzegają ogromny potencjał medycyny konopnej w chorób somatycznych i zaburzeń psychicznych. Już teraz medyczne konopie przepisywane są pacjentom doświadczającym stresu pourazowego, stanów lękowych, depresji czy bezsenności.
Co to jest PTSD i jakie doświadczenia mogą go powodować?
PTSD – stres pourazowy – to zespół symptomów rozwijający się u części osób (ok. 20%) po doświadczeniu traumy. Pierwotnie obserwowany był u żołnierzy wracających z frontu. W miarę rozwoju metod diagnostycznych, stres pourazowy zaczął być rozpoznawany u osób po innych doświadczeniach powodujących uraz/traumę o podobnym natężeniu. Chodzi o sytuacje, w których dana osoba doświadcza ekstremalnie silnego stresu, który przekracza jej zdolności radzenia sobie, czuje, że jej życie i integralność cielesna są zagrożone.
Do sytuacji traumatycznych, które mogą wywoływać PTSD zalicza się obecnie przemoc seksualną, przemoc fizyczną, napaść, wypadki komunikacyjne, katastrofy naturalne, zagrożenie życia dziecka lub innej bliskiej osoby czy bycie świadkiem wszystkich wspomnianych sytuacji, które dotyczą innych ludzi. PTSD rozwija się najczęściej u osób po doświadczeniu gwałtu (49% osób z takim doświadczeniem) i przemocy fizycznej/napaści (32%).
Co ważne, PTSD odróżnia się od ASR – ostrej reakcji na stres. Oba zespoły mają podobne objawy, jednak ASR utrzymuje się do miesiąca od traumatycznego zdarzenia i ustępuje samoistnie, jeśli osoba, która ich doświadcza znajduje się w bezpiecznym otoczeniu. Po upływie tego czasu mówi się o PTSD.
PTSD według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego:
Zgodnie z kryteriami diagnostycznymi DSM-5, PTSD może być rozpoznane, jeśli dana osoba po doświadczeniu traumatycznego zdarzenia przez ponad miesiąc doświadcza:
- ponownego doświadczania zdarzenia:
- natrętnych wspomnień,
- snów związanych ze zdarzeniem,
- flashback’ów,
- intensywne reakcje stresowe (psychologiczne i fizjologiczne) na czynniki przypominające o zdarzeniu,
- uporczywego unikania myśli, uczuć, miejsc związanych ze zdarzeniem, unikania rozmów na jego temat oraz osób i sytuacji, które się z nim kojarzą, izolacji, wyobcowania, poczucia braku przyszłości,
- zaburzeń snu, zaburzeń koncentracji, wybuchów złości, lękliwości, czujności,
W PTSD objawy te zaburzają funkcjonowanie osoby, utrzymują się ponad miesiąc i nie są związane z zażywaniem substancji psychoaktywnych. Może towarzyszyć im poczucie derealizacji i depersonalizacji.
Psychoterapia i farmakoterapia – leczenie PTSD
Psychoterapia jest jednym z podstawowych sposobów leczenia osób, które cierpią na PTSD. W miarę rozwoju badań nad traumą, psychotraumatologii czy interwencji kryzysowej w psychologii, powstało wiele metod terapeutycznych skierowanych do osób po traumie.
W większości z nich psycholodzy zakładają, że trauma powoduje zamrożenie emocji i myśli związanych ze zdarzeniem, dlatego ludzie doświadczający PTSD nie potrafią nabrać do niego dystansu i wciąż przeżywają je na nowo. Celem psychoterapii może być przetworzenie traumatycznego zdarzenia w świadomości i wytworzenie wobec niego dystansu, żeby przestało tak intensywnie wpływać na życie danej osoby.
Farmakoterapia opiera się często na lekach antydepresyjnych (np. z grupy SSRI), które pomagają w opanowaniu objawów depresyjnych i lękowych. Doraźnie, jeśli symptomy są silne, mogą być wykorzystywane też leki z grupy benzodiazepin.
CBD jako wsparcie terapii PTSD
Medyczny susz konopny został zatwierdzony jako jedna z metod wspierających psychoterapię PTSD w wielu krajach na świecie. W badaniach naukowych na ten temat brane są pod uwagę przede wszystkim następujące właściwości konopi:
- działanie przeciwlękowe,
- regulacja rytmu snu i czuwania,
- regulacja procesów związanych z zapamiętywaniem i przetwarzaniem wspomnień,
- łagodzenie natrętnych myśli o traumie i flashbacków.
Wybrane badania nad zastosowaniem suszu konopnego w PTSD
- W badaniu przeprowadzonym z udziałem weteranów wojennych u istotnej statystycznie grupy zaobserwowano złagodzenie objawów takich, jak niepokój, lęk i bezsenność. Pod wpływem kannabinoidów badani lepiej radzili sobie z trudnymi wspomnieniami i emocjami.
- W innym badaniu naukowcy wykorzystali aplikację służącą do raportowania samopoczucia. Uczestnicy badania – osoby z PTSD – przekazywały badaczom informacje na temat swoich objawów w trakcie kuracji suszem konopnym. Przeanalizowano ok. 12 tysięcy raportów, które zostały przesłane przez 400 osób w ciągu 2,5 roku. Bezpośrednio po zażyciu leku, 98% badanych odczuwało mniejsze natężenie natrętnych myśli o traumie, 97% odczuwało mniejszą wrażliwość, poziom lęku i niepokoju zmniejszył się u 93% badanych, natomiast 92% doświadczyło mniejszej ilości flashbacków. Badacze zwrócili uwagę, że po zakończeniu terapii konopnej te efekty mogą ustać, wskazują na potrzebę powtórzenia badania w bardziej kontrolowanych warunkach oraz z udziałem osób będących jednocześnie w psychoterapii.
Naukowcy widzą potencjał terapeutyczny CBD i innych kannabinoidów konopnych w terapii stresu pourazowego, wskazują jednak na konieczność przeprowadzenia większej liczby badań o innym, bardziej kontrolowanym przebiegu. Takie podejście mogłoby doprowadzić do stworzenia na bazie konopii leków wspierających leczenie zaburzeń psychicznych, w tym PTSD.
[…] dodawać do potraw czy też używać zewnętrznie – np. do masażu czy kąpieli. Olejek konopny CBD jest bardzo skuteczny w leczeniu wielu dolegliwości, takich jak: stany zapalne, bóle i sztywność mięśni czy też bezsenność. […]
[…] CBD jest również badane pod kątem potencjalnej skuteczności w leczeniu innych schorzeń, takich jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane i napady padaczki. […]
[…] stresu pourazowego […]
[…] przypadku stosowania miejscowego mogą one stanowić dodatkowe wsparcie dla leczenia trądziku — jednak aby poznać najlepsze i najskuteczniejsze sposoby wykorzystania tych […]