Behandeling van psychische stoornissen – psychotherapie of medicijnen?
In de jaren vijftig en zestig veranderden nieuwe psychiatrische medicijnen, voornamelijk antidepressiva en angstmedicijnen, de benadering van de behandeling van psychische stoornissen, waardoor de voorheen populaire psychotherapie (vooral de psychoanalyse) naar de achtergrond verdween. Vanwege het bewijs van de hoogste effectiviteit van de behandeling van psychische stoornissen met een combinatie van farmacotherapie en psychotherapie, begon deze trend in het tweede decennium van de 21e eeuw te veranderen .
Het idee om snelwerkende psychedelica op te nemen in psychotherapiesessies is één aspect van deze verandering. Het uitvoeren van psychologische sessies onder invloed van psychedelica wordt substantie-ondersteunde therapie (SAPT) of psychedelische psychotherapie (PAP) genoemd.
Medisch gebruik van psychedelica
In de afgelopen decennia hebben we een toegenomen onderzoeksinteresse in psychedelische stoffen waargenomen, vooral in de context van psychedelische ondersteuning voor de behandeling van stoornissen zoals depressie (vooral resistente depressie), posttraumatische stressstoornis (PTSS) of alcoholverslaving.
De bemoedigende resultaten van lopende experimenten leiden tot verdere onderzoeken gericht op de ontwikkeling van medicijnen die psychedelische stoffen bevatten en de ontwikkeling van specifieke protocollen voor het innemen van de stoffen. De volgende stap is het streven naar de ontwikkeling en het op de markt brengen van geneesmiddelen die psychedelica bevatten en de mogelijkheid van legaal gebruik ervan door specialisten in de geestelijke gezondheidszorg bij de therapie van patiënten met specifieke problemen.
Op grond van het VN-Verdrag inzake psychotrope stoffen uit 1971 behoren psychedelica tot de meest restrictief behandelde stoffen, zowel wat betreft hun medisch als niet-medisch (recreatief) gebruik. Dat is de reden waarom het opstellen van regelgeving met betrekking tot therapie met psychedelica zo'n moeilijke taak is.
Er zijn een aantal internationale verenigingen (voornamelijk actief in de VS, Canada en de EU) die wetenschappers, artsen, onderzoekscentra, patiëntenverenigingen en andere soorten entiteiten samenbrengen die al jaren onderzoeks-, onderwijs- en lobbyactiviteiten ondernemen om veranderingen te bewerkstelligen. deze stand van zaken.
Internationale organisaties die werken aan het opbouwen van kennis en juridische veranderingen over psychedelica zijn onder meer:
- MAPS (Multidisciplinaire Vereniging voor Psychedelische Studies),
- APPA (American Psychedelic Practitioners Association )
- PAREA (Europese Alliantie voor Psychedelische Toegang en Onderzoek)
In onze Poolse achtertuin bevindt zich de Polish Psychedelic Society , die verbonden is met grotere internationale netwerken.
Afhankelijk van de inhoud variëren de stand van de wetenschappelijke kennis, de voortgang van experimenten en wetgevende activiteiten. Laten we eens kijken naar de voorbeelden van MDMA en psilocybine.
MDMA in PTSS-psychotherapie
In de Verenigde Staten worden al meer dan dertig jaar pogingen ondernomen om MDMA-therapie te reguleren. Het heeft onlangs de laatste fase afgerond van klinische experimenten met het gebruik van deze stof bij de behandeling van posttraumatische stress.
De verzamelde gegevens zijn onder meer afkomstig van: uit twee fase 3 klinische onderzoeken waarin de effectiviteit en veiligheid van MDMA werd beoordeeld bij gebruik in combinatie met een psychologische interventie. De effecten werden vergeleken met een groep waarin een placebo werd gebruikt in plaats van MDMA, eveneens gecombineerd met een psychologische interventie. Bij de mensen die aan het onderzoek deelnamen, werd een ernstige of matig ernstige PTSD vastgesteld.
In een artikel gepubliceerd in Psychiatric Times lezen we dat volgens onderzoekers:
“MDMA werkt door de emotionele intensiteit die gepaard gaat met traumatische herinneringen te verminderen door traumatische herinneringen tijdens psychotherapie opnieuw te consolideren, zodat ze met minder opwinding worden opgeslagen. Er is ook opgemerkt dat MDMA het gevoel van vertrouwen, veiligheid en empathie vergroot, mogelijk door de afgifte van oxytocine en serotonine, wat de therapeutische alliantie tussen de therapeut en de persoon kan verbeteren. ”.
Al in 2017 ontving MDMA-gebaseerde therapie voor PTSS een Breakthrough Therapy Designation van de FDA. MDMA-therapie wordt momenteel onderzocht voor andere indicaties.
De Food and Drug Administration (FDA) heeft onlangs een New Drug Application (NDA) voor midomafetamine (MDMA)-capsules geaccepteerd. Ze zijn bedoeld om te worden gebruikt in combinatie met psychologische interventies voor mensen die lijden aan een posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Verwacht wordt dat de FDA in augustus 2024 zal beslissen over een aanvraag om MDMA-capsules goed te keuren als behandeling voor PTSS. Indien goedgekeurd, zou het medicijn het eerste gelegaliseerde en gereguleerde gebruik van psychedelica in psychologische therapie zijn.
Zodra het is goedgekeurd door de Amerikaanse Drug Administration, wordt het tijd om deze regelgeving naar Europa te vertalen en ernaar te streven MDMA-capsules op onze medische markt te introduceren.
Psilocybine in psychotherapie van therapieresistente depressie
Psilocybine, een stof die van nature voorkomt in paddenstoelen van verschillende soorten, is onderzocht in combinatie met psychotherapie in de context van verschillende psychische stoornissen, waaronder: depressie, obsessief-compulsieve stoornis, clustermigraine, kankergerelateerde existentiële problemen en angststoornissen. De meest veelbelovende gegevens werden verkregen uit experimenten met betrekking tot de behandeling van patiënten bij wie behandelingsresistente depressie werd vastgesteld.
Verschillende klinische onderzoeken hebben de potentiële effectiviteit van met psilocybine ondersteunde psychotherapie aangetoond bij de behandeling van patiënten met therapieresistente depressies, en in 2018 heeft de FDA hieraan de Breakthrough Therapy Designation toegekend.
Volgens de auteurs van een review gepubliceerd in 2023 in het tijdschrift Behavioral Sciences lieten de resultaten van alle onderzoeken een significante vermindering van depressieve symptomen zien na behandeling met één of twee doses psilocybine (1 of 2 geassisteerde psychotherapiesessies).
De verbetering van de symptomen was onmiddellijk merkbaar; in sommige gevallen waren significante effecten zichtbaar op de eerste dag of een week na de tweede dosis. De verbetering was langdurig, waarbij de symptoomreductie tot 6, 8 en 12 maanden na geassisteerde psychotherapie aanhield.
Begin 2024 werd door de FDA een medicijn met synthetische psilocybine goedgekeurd als een stof die de behandeling van mensen met therapieresistente depressie ondersteunt.
Er zijn talloze onderzoeken gaande naar de mogelijkheid om psilocybine-therapie te gebruiken bij de behandeling van andere aandoeningen. Het tot nu toe uitgevoerde onderzoek omvatte onder meer: het gebruik ervan bij de behandeling van angst- en alcoholverslaving, evenals de mogelijke effectiviteit ervan bij de behandeling van obsessief-compulsieve stoornissen en PTSS (deze laatste werden onder meer uitgevoerd met medewerking van Amerikaanse oorlogsveteranen).
Therapeutische sessies met psychedelica – de manier van zakendoen
Bij de poliklinische behandeling van depressie en PTSS worden dagelijks antidepressiva en anxiolytica aan patiënten voorgeschreven voor zelfgebruik, zonder psychotherapeutische context.
Tijdens een psychedelische psychotherapie (PAP) sessie zijn de ervaringen die daarbij optreden belangrijk. Met name mystieke ervaringen, belangrijke inzichten en veranderingen in overtuigingen worden vaak aangehaald als factoren die individuen in staat stellen hun gebruikelijke patronen van denken, voelen en handelen te overstijgen.
Tijdens deze ervaringen kunnen patiënten opmerkzamer worden, diepere introspectie tonen, minder vermijdend zijn en een gevoel van emotionele doorbraak ervaren, wat allemaal nuttig kan zijn bij het bewerkstelligen van blijvende verandering.
In publicaties over psychedelische psychotherapie lezen we dat de gemoedstoestand en houding van mensen die in een psychedelische toestand terechtkomen en de omgeving waarin de sessie plaatsvindt een aanzienlijke invloed hebben op de effecten van therapie.
Factoren die naar voren komen zijn onder meer: fysiek en mentaal comfort, veiligheid, aanwezigheid en houding van de therapeut, en de opvattingen van de persoon in therapie over psychedelica en geestelijke gezondheid. Wat belangrijk is, is de relatie met de therapeut en de juiste voorbereiding op een psychedelische sessie en het daaropvolgende werken met wat er tijdens de sessie is gebeurd.
Conclusies met betrekking tot de behandeling van depressie met psilocybine en PTSS met behulp van MDMA veranderen de manier waarop we denken over de behandeling van psychische stoornissen. De groeiende hoeveelheid experimentele gegevens die de effectiviteit van deze stoffen aantonen, benadrukt hun enorme therapeutische potentieel, kleine bijwerkingen in vergelijking met andere geneesmiddelen en snel zichtbare effecten.
